اینترنت اشیا (IoT) به شبکه به هم پیوسته ای از دستگاه های فیزیکی، وسایل نقلیه، لوازم خانگی و سایر موارد تعبیه شده با الکترونیک اشاره دارد که آنها را قادر به جمع آوری و تبادل داده می کند. به عبارت ساده تر، اینترنت اشیا شامل مفهوم اتصال اشیاء روزمره به اینترنت و به یکدیگر است که به آن ها امکان می دهد با محیط خود و با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و تعامل داشته باشند. این شبکه رو به رشد، فراتر از دنیای آنلاین گسترش می یابد و دامنه ای را ایجاد می کند که در آن اشیاء روزمره به اینترنت متصل می شوند و به آن ها امکان ارسال، دریافت و پردازش داده ها را می دهد. جادوی اینترنت اشیا (Internet of Things) در تبدیل دستگاه های معمولی به عوامل هوشمند نهفته است که قادر به تعامل با محیط خود، خودکارسازی وظایف و بهبود تصمیم گیری هستند. صبحی را تصور کنید که در آن ردیاب تناسب اندام شما، پس از ثبت یک خواب آرام شبانه، به پرده های شما سیگنال می دهد که اجازه دهند نور ملایم صبح، شما را بیدار کند. در حالی که قهوه ساز شروع به دم کردن یک قهوه تازه می کند، همه این ها بدون یک دستور گفتاری راه اندازی می شوند.
این چشم انداز به هم پیوسته نگاهی به آینده ای دور نیست. این ها بخش ظریف زمان حال است، جایی که راحتی، کارایی و تجربیات بصری کاربر به هنجار جدید تبدیل می شوند. اینترنت اشیا نشان دهنده جهشی به سوی آینده ای است که در آن مرز بین دنیای فیزیکی و دیجیتال محو و اکوسیستمی را ایجاد می کند که استفاده از منابع را بهینه می کند، تجارب انسانی را افزایش می دهد و نوآوری بی پایان را هدایت می کند. از خانه های هوشمند گرفته تا صنایع، اینترنت اشیاء به تمام جنبه های زندگی بشری گسترش می یابد و پتانسیل هایی را که تنها با تصور محدود می شوند، باز می کند. پیمایش در این شبکه بصری، گفتگو های مهمی را در مورد نظارت بر داده ها، امنیت دستگاه های متصل و ملاحظات اخلاقی که با فراگیر شدن فناوری همراه است، به وجود می آورد.
ما در آستانه جهانی ایستاده ایم که در آن اینترنت اشیا روایتی از درخشش به هم پیوسته را ایجاد می کند، جایی که فناوری دیگر یک ابزار صرف نیست بلکه یک همراه فعال است. آماده است تا کیفیت زندگی را در هر پیچ و تاب افزایش دهد. در شروع چشم انداز اینترنت اشیا، دستگاه ها و تعداد بی شماری از ابزارها، حسگرها و محرک ها که نقاط تماس فیزیکی بین قلمرو دیجیتال و دنیای ملموس هستند، قرار دارد. این ها لوازم خانگی یا الکترونیکی متوسط شما نیستند و دستگاه های اینترنت اشیا مجهز به سخت افزار لازم برای سنجش، جمع آوری و عمل بر روی داده ها هستند. از یک سنسور دمای ساده گرفته تا ماشین های صنعتی پیچیده، این دستگاه ها چشم و گوش و گاهی اوقات دست های جهان اینترنت اشیا هستند. پتانسیل واقعی این دستگاه ها، زمانی آشکار می شود که با نرم افزاری تعبیه شده باشند که آن ها را قادر می سازد داده ها را پردازش کرده و مجموعه ای از دستورالعمل ها را دنبال کنند. این هوشمندی است که به یک ساعت برای نظارت بر ضربان قلب، یک ماشین برای هدایت خودکار ترافیک یا یک یخچال برای تشخیص تاریخ انقضای محصولات ذخیره شده در آن قدرت می دهد.
داده ها مایه حیات اکوسیستم در انواع اینترنت اشیا هستند و تصمیم ها بر اساس آن، خودکار می شوند. سنسورها ممکن است همه چیز را از دمای محیط گرفته تا موقعیت مکانی، سطح موجودی، ضربان قلب یا مصرف انرژی اندازه گیری کنند. این داده ها سپس منتقل، جمع آوری و تجزیه و تحلیل می شوند. اغلب در لحظه، برای اطلاع رسانی تصمیم ها مانند ایجاد هشدار هنگام کاهش فشار خون بیمار، بهینه سازی نور در سراسر یک مجتمع اداری یا سفارش مجدد انبار برای یک محصول خرده فروشی که در حال اجرا است. با این حال، داده ها به تنهایی فقط مواد خام هستند و ارزش آن از طریق تجزیه و تحلیل و تفسیر درک می شود. هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی به طور فزاینده ای نقش مهمی در تجزیه و تحلیل داده ها ایفا می کنند و از میان مجموعه داده های عظیم برای شناسایی الگوها، پیش بینی نتایج و خودکارسازی فرآیند های تصمیم گیری استفاده می کنند.
اینترنت اشیا (IoT) یک فناوری منحصر به فرد نیست بلکه یک سیستم پیچیده است که از چندین لایه تشکیل شده است که هر یک به لایه های دیگر وابسته است. در قلب آن یک فرآیند ساده نهفته که شامل جمع آوری داده، انتقال آن، تجزیه و تحلیل و عمل بر اساس آن بینش می باشد. در این جا نگاهی دقیق تر به نحوه عملکرد اینترنت اشیا، از استقرار حسگرها تا مرحله نهایی تصمیم‌گیری داریم.
مرحله اول جمع آوری داده ها با حسگرها است که سفر اینترنت اشیا با حسگرهایی آغاز می شود که مانند حسگرهای عصبی دنیای دیجیتال هستند. این دستگاه ها در تشخیص تغییرات در محیط، نوسانات دما، صدا، نور، حرکت و غیره مهارت دارند. به عنوان مثال در کشاورزی، حسگرهای خاک، سطوح رطوبت را برای اطلاع رسانی به سیستم های آبیاری اندازه گیری می کنند. مرحله دوم انتقال داده ها پس از جمع آوری است که باید به مکانی فرستاده شود که بتوان آن را ذخیره و تجزیه و تحلیل کرد. اینجاست که پروتکل های اتصال مختلف وارد عمل می شوند و بسته به نیاز برنامه، داده ها را می توان در بردهای کوتاه از طریق بلوتوث یا RFID، از طریق شبکه های محلی با Wi-Fi یا در فواصل طولانی با استفاده از شبکه های سلولی یا ارتباطات ماهواره ای، منتقل کرد.
در مرحله بعد پردازش و ذخیره سازی داده ها پس از رسیدن به مقصد که می تواند یک دستگاه محلی یا یک سرور ابری باشد. در حالی که مقداری داده را می توان در دستگاه های محلی ذخیره کرد، داده های خام برای تبدیل آن به فرمت قابل استفاده پردازش می شوند. مقادیر زیاد داده که توسط برنامه ها جمع آوری می شود، اغلب نیاز به ذخیره سازی روی پلتفرم های ابری دارند که مقیاس پذیری و دسترسی مورد نیاز برای استقرار در مقیاس بزرگ را فراهم می کنند. در مرحله چهارم، داده ها تجزیه و تحلیل می شوند و اغلب با الگوریتم های پیچیده، یادگیری ماشینی، و گاهی هوش مصنوعی، تجزیه و تحلیل می شوند تا بینش های معنادار استخراج شود. تجزیه و تحلیل داده ها می تواند در لحظه برای برنامه هایی که نیاز به پاسخ فوری دارند مانند هشدارهای سلامت اضطراری، ارسال شوند.
در مرحله پایانی، عمل بر روی اطلاعات به دست آمده از تجزیه و تحلیل داده ها منجر به مرحله تصمیم گیری می شود. در برخی موارد اگر شرایط از پیش تعریف شده برآورده شود، اقدامات خودکار می تواند بدون دخالت انسان آغاز شود. به عنوان مثال، اگر یک سنسور دما در یک کارخانه تولیدی، یک ناهنجاری را تشخیص دهد که می تواند نشانه ای از خرابی احتمالی دستگاه باشد، ممکن است سیستم به طور خودکار تجهیزات را خاموش کند تا از آسیب جلوگیری کند. در سناریوهای دیگر، سیستم ممکن است توصیه هایی را ارائه دهد که نیاز به تصمیم گیری انسانی دارد.
نقش اینترنت اشیا در اتوماسیون خانه
نقش برجسته این فناوری در خانه از مدیریت مصرف انرژی تا افزایش ایمنی و امنیت را شامل می شود و حوزه های اینترنت اشیا بسیار گسترده است. در حفظ امنیت منازل از سنسورهای حرکتی که هشدارها را راه اندازی می کنند تا قفل هایی هوشمند درب که کد های دسترسی منحصر به فردی را برای مهمانان ارائه می کنند. اینترنت اشیا تضمین می کند که اقدامات ایمنی، فعال و مطمئن هستند. نظارت مستمر و اعلان های فوری در مورد فعالیت های غیرمعمول، خانواده ای امن و هوشیار را پرورش می دهد. کارهای معمول مانند آبیاری گل ها، جاروبرقی کشیدن یا روشن کردن لباسشویی به لطف فناوری IOT خودکار می شوند. با یادگیری از اولویت های کاربر و برنامه های روزانه، سیستم های هوشمند می توانند به‌طور مستقل عمل کنند، کارهای روزمره را بدون دخالت مستقیم انسان انجام دهند و در طول زمان، خود را اصلاح کنند تا به طور مؤثرتری به صاحب خانه خدمت کنند. در بحث نظارت بر تندرستی و سلامت می توانند کیفیت هوا و سطح رطوبت را بررسی کنند و اطلاعاتی را ارائه دهند که می تواند سلامت و تندرستی را بهبود بخشد. برای افرادی که نیازهای پزشکی دارند، دستگاه های بهداشتی می تواند موارد حیاتی و برنامه های دارویی را ردیابی کنند و هشدارهایی را برای قرار ملاقات های پزشک ارائه دهند.
آینده زندگی شهری با IOT
آینده زندگی شهری با پیشرفت سریع اینترنت اشیا در حال تغییر است که منجر به گسترش شهرهای هوشمند می شود. این مناطق شهری از اینترنت اشیا برای جمع آوری و تجزیه و تحلیل داده ها استفاده می کنند که از آن ها می توان اطلاعاتی برای مدیریت کارآمدتر منابع استفاده کرد. با کاربردی که اینترنت اشیا دارد، زیرساخت های حمل و نقل را می توان با تجزیه و تحلیل داده ها در هر لحظه، با بهبود برنامه ریزی مسیر و کاهش ازدحام بهینه کرد. وسایل نقلیه خودران و متصل می توانند به آرامی در ناوگان حمل و نقل عمومی حاضر شوند و به طور پویا به تقاضای مسافران پاسخ دهند و کارایی سفر را بهینه کنند. همانطور که به آینده قدم می گذاریم، تأثیر اینترنت اشیا بر زندگی شهری هم عمیق و هم امیدوارکننده است. تبدیل شهرها به شهرهای هوشمند، این پتانسیل را دارد که کارایی، پایداری و کیفیت زندگی را به میزان قابل توجهی بهبود بخشد و فصل جدیدی را در تکامل شهرها نوید می دهد.
تشدید اینترنت اشیا مستلزم افزایش احساس مسئولیت در مورد امنیت سایبری، حریم خصوصی و ملاحظات اخلاقی در فناوری فراگیر است. این امر مستلزم چارچوب ها و سیاست های قوی است که مزایای یک آینده بدون درز اطلاعات و امنیت بالای سایبری را تضمین کند. شتاب اینترنت اشیا که توسط فناوری های نوظهور به حرکت در می آید، به‌طور غیرقابل بحثی قرار است ساختار جامعه ما را در دهه های آینده شکل دهد. نقش ما این است که این حرکت را آینده نگری و اطمینان حاصل کنیم که اینترنت اشیا ما را به سمت آینده ای که آرزوی آن را داریم می برد، آینده ای که با اتصال تقویت می شود اما مبتنی بر ارزش های انسانی است.
حرکت غیرقابل توقف رشد اینترنت اشیا
در نتیجه IoT نیرویی پویا و دگرگون کننده را نشان می دهد که ساختار جامعه را تغییر می دهد و شتاب بی وقفه آن بر اساس افزایش همه جانبه اتصال به اینترنت، کاهش شدید هزینه های حسگرها و دستگاه ها و شناخت گسترده مزایا در تمام جنبه های صنعت و زندگی روزمره است. از کف های تولیدی که با ماشین آلات هوشمند تپنده می شوند تا امکانات به هم پیوسته لوازم خانگی، اینترنت اشیا به سرعت در حال تبدیل شدن به ضربان قلب دیجیتال دنیای مدرن است. پیامدهای گسترش اینترنت اشیا، عمیق است و ما شاهد تغییر قابل توجهی در تصمیم گیری مبتنی بر داده، کارایی عملیاتی و ایجاد مدل های تجاری جدید هستیم که مرزهای تصمیم گیری سنتی را به چالش می کشد. کارآیی های حاصل نه تنها باعث بهبود نتایج می شود، بلکه به پایداری منابع و محیط‌زیست نیز کمک می کند. مفهوم اینترنت اشیا به عنوان سنگ بنای نوآوری آینده می باشد و آن چه که به عنوان اتصال روزمره به یکدیگر آغاز شده، به عصر یکپارچگی عمیق تکنولوژیک شناخته خواهد شد و نشان می دهد که عصر اینترنت اشیا یک سناریو برای آینده دور نیست بلکه یک واقعیت آشکار است هرچند که تاریخچه طولانی ندارد.
این چشم انداز به هم پیوسته نگاهی به آینده ای دور نیست. این ها بخش ظریف زمان حال است، جایی که راحتی، کارایی و تجربیات بصری کاربر به هنجار جدید تبدیل می شوند. اینترنت اشیا نشان دهنده جهشی به سوی آینده ای است که در آن مرز بین دنیای فیزیکی و دیجیتال محو و اکوسیستمی را ایجاد می کند که استفاده از منابع را بهینه می کند، تجارب انسانی را افزایش می دهد و نوآوری بی پایان را هدایت می کند. از خانه های هوشمند گرفته تا صنایع، اینترنت اشیاء به تمام جنبه های زندگی بشری گسترش می یابد و پتانسیل هایی را که تنها با تصور محدود می شوند، باز می کند. پیمایش در این شبکه بصری، گفتگو های مهمی را در مورد نظارت بر داده ها، امنیت دستگاه های متصل و ملاحظات اخلاقی که با فراگیر شدن فناوری همراه است، به وجود می آورد.
ما در آستانه جهانی ایستاده ایم که در آن اینترنت اشیا روایتی از درخشش به هم پیوسته را ایجاد می کند، جایی که فناوری دیگر یک ابزار صرف نیست بلکه یک همراه فعال است. آماده است تا کیفیت زندگی را در هر پیچ و تاب افزایش دهد. در شروع چشم انداز اینترنت اشیا، دستگاه ها و تعداد بی شماری از ابزارها، حسگرها و محرک ها که نقاط تماس فیزیکی بین قلمرو دیجیتال و دنیای ملموس هستند، قرار دارد. این ها لوازم خانگی یا الکترونیکی متوسط شما نیستند و دستگاه های اینترنت اشیا مجهز به سخت افزار لازم برای سنجش، جمع آوری و عمل بر روی داده ها هستند. از یک سنسور دمای ساده گرفته تا ماشین های صنعتی پیچیده، این دستگاه ها چشم و گوش و گاهی اوقات دست های جهان اینترنت اشیا هستند. پتانسیل واقعی این دستگاه ها، زمانی آشکار می شود که با نرم افزاری تعبیه شده باشند که آن ها را قادر می سازد داده ها را پردازش کرده و مجموعه ای از دستورالعمل ها را دنبال کنند. این هوشمندی است که به یک ساعت برای نظارت بر ضربان قلب، یک ماشین برای هدایت خودکار ترافیک یا یک یخچال برای تشخیص تاریخ انقضای محصولات ذخیره شده در آن قدرت می دهد.
داده ها مایه حیات اکوسیستم در انواع اینترنت اشیا هستند و تصمیم ها بر اساس آن، خودکار می شوند. سنسورها ممکن است همه چیز را از دمای محیط گرفته تا موقعیت مکانی، سطح موجودی، ضربان قلب یا مصرف انرژی اندازه گیری کنند. این داده ها سپس منتقل، جمع آوری و تجزیه و تحلیل می شوند. اغلب در لحظه، برای اطلاع رسانی تصمیم ها مانند ایجاد هشدار هنگام کاهش فشار خون بیمار، بهینه سازی نور در سراسر یک مجتمع اداری یا سفارش مجدد انبار برای یک محصول خرده فروشی که در حال اجرا است. با این حال، داده ها به تنهایی فقط مواد خام هستند و ارزش آن از طریق تجزیه و تحلیل و تفسیر درک می شود. هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی به طور فزاینده ای نقش مهمی در تجزیه و تحلیل داده ها ایفا می کنند و از میان مجموعه داده های عظیم برای شناسایی الگوها، پیش بینی نتایج و خودکارسازی فرآیند های تصمیم گیری استفاده می کنند.
IOT چگونه کار می کند؟
اینترنت اشیا (IoT) یک فناوری منحصر به فرد نیست بلکه یک سیستم پیچیده است که از چندین لایه تشکیل شده است که هر یک به لایه های دیگر وابسته است. در قلب آن یک فرآیند ساده نهفته که شامل جمع آوری داده، انتقال آن، تجزیه و تحلیل و عمل بر اساس آن بینش می باشد. در این جا نگاهی دقیق تر به نحوه عملکرد اینترنت اشیا، از استقرار حسگرها تا مرحله نهایی تصمیم‌گیری داریم.
مرحله اول جمع آوری داده ها با حسگرها است که سفر اینترنت اشیا با حسگرهایی آغاز می شود که مانند حسگرهای عصبی دنیای دیجیتال هستند. این دستگاه ها در تشخیص تغییرات در محیط، نوسانات دما، صدا، نور، حرکت و غیره مهارت دارند. به عنوان مثال در کشاورزی، حسگرهای خاک، سطوح رطوبت را برای اطلاع رسانی به سیستم های آبیاری اندازه گیری می کنند. مرحله دوم انتقال داده ها پس از جمع آوری است که باید به مکانی فرستاده شود که بتوان آن را ذخیره و تجزیه و تحلیل کرد. اینجاست که پروتکل های اتصال مختلف وارد عمل می شوند و بسته به نیاز برنامه، داده ها را می توان در بردهای کوتاه از طریق بلوتوث یا RFID، از طریق شبکه های محلی با Wi-Fi یا در فواصل طولانی با استفاده از شبکه های سلولی یا ارتباطات ماهواره ای، منتقل کرد.
در مرحله بعد پردازش و ذخیره سازی داده ها پس از رسیدن به مقصد که می تواند یک دستگاه محلی یا یک سرور ابری باشد. در حالی که مقداری داده را می توان در دستگاه های محلی ذخیره کرد، داده های خام برای تبدیل آن به فرمت قابل استفاده پردازش می شوند. مقادیر زیاد داده که توسط برنامه ها جمع آوری می شود، اغلب نیاز به ذخیره سازی روی پلتفرم های ابری دارند که مقیاس پذیری و دسترسی مورد نیاز برای استقرار در مقیاس بزرگ را فراهم می کنند. در مرحله چهارم، داده ها تجزیه و تحلیل می شوند و اغلب با الگوریتم های پیچیده، یادگیری ماشینی، و گاهی هوش مصنوعی، تجزیه و تحلیل می شوند تا بینش های معنادار استخراج شود. تجزیه و تحلیل داده ها می تواند در لحظه برای برنامه هایی که نیاز به پاسخ فوری دارند مانند هشدارهای سلامت اضطراری، ارسال شوند.
در مرحله پایانی، عمل بر روی اطلاعات به دست آمده از تجزیه و تحلیل داده ها منجر به مرحله تصمیم گیری می شود. در برخی موارد اگر شرایط از پیش تعریف شده برآورده شود، اقدامات خودکار می تواند بدون دخالت انسان آغاز شود. به عنوان مثال، اگر یک سنسور دما در یک کارخانه تولیدی، یک ناهنجاری را تشخیص دهد که می تواند نشانه ای از خرابی احتمالی دستگاه باشد، ممکن است سیستم به طور خودکار تجهیزات را خاموش کند تا از آسیب جلوگیری کند. در سناریوهای دیگر، سیستم ممکن است توصیه هایی را ارائه دهد که نیاز به تصمیم گیری انسانی دارد.
نقش اینترنت اشیا در اتوماسیون خانه
نقش برجسته این فناوری در خانه از مدیریت مصرف انرژی تا افزایش ایمنی و امنیت را شامل می شود و حوزه های اینترنت اشیا بسیار گسترده است. در حفظ امنیت منازل از سنسورهای حرکتی که هشدارها را راه اندازی می کنند تا قفل هایی هوشمند درب که کد های دسترسی منحصر به فردی را برای مهمانان ارائه می کنند. اینترنت اشیا تضمین می کند که اقدامات ایمنی، فعال و مطمئن هستند. نظارت مستمر و اعلان های فوری در مورد فعالیت های غیرمعمول، خانواده ای امن و هوشیار را پرورش می دهد. کارهای معمول مانند آبیاری گل ها، جاروبرقی کشیدن یا روشن کردن لباسشویی به لطف فناوری IOT خودکار می شوند.
با یادگیری از اولویت های کاربر و برنامه های روزانه، سیستم های هوشمند می توانند به‌طور مستقل عمل کنند، کارهای روزمره را بدون دخالت مستقیم انسان انجام دهند و در طول زمان، خود را اصلاح کنند تا به طور مؤثرتری به صاحب خانه خدمت کنند. در بحث نظارت بر تندرستی و سلامت می توانند کیفیت هوا و سطح رطوبت را بررسی کنند و اطلاعاتی را ارائه دهند که می تواند سلامت و تندرستی را بهبود بخشد. برای افرادی که نیازهای پزشکی دارند، دستگاه های بهداشتی می تواند موارد حیاتی و برنامه های دارویی را ردیابی کنند و هشدارهایی را برای قرار ملاقات های پزشک ارائه دهند.
آینده زندگی شهری با IOT
آینده زندگی شهری با پیشرفت سریع اینترنت اشیا در حال تغییر است که منجر به گسترش شهرهای هوشمند می شود. این مناطق شهری از اینترنت اشیا برای جمع آوری و تجزیه و تحلیل داده ها استفاده می کنند که از آن ها می توان اطلاعاتی برای مدیریت کارآمدتر منابع استفاده کرد. با کاربردی که اینترنت اشیا دارد، زیرساخت های حمل و نقل را می توان با تجزیه و تحلیل داده ها در هر لحظه، با بهبود برنامه ریزی مسیر و کاهش ازدحام بهینه کرد. وسایل نقلیه خودران و متصل می توانند به آرامی در ناوگان حمل و نقل عمومی حاضر شوند و به طور پویا به تقاضای مسافران پاسخ دهند و کارایی سفر را بهینه کنند. همانطور که به آینده قدم می گذاریم، تأثیر اینترنت اشیا بر زندگی شهری هم عمیق و هم امیدوارکننده است. تبدیل شهرها به شهرهای هوشمند، این پتانسیل را دارد که کارایی، پایداری و کیفیت زندگی را به میزان قابل توجهی بهبود بخشد و فصل جدیدی را در تکامل شهرها نوید می دهد.
تشدید اینترنت اشیا مستلزم افزایش احساس مسئولیت در مورد امنیت سایبری، حریم خصوصی و ملاحظات اخلاقی در فناوری فراگیر است. این امر مستلزم چارچوب ها و سیاست های قوی است که مزایای یک آینده بدون درز اطلاعات و امنیت بالای سایبری را تضمین کند. شتاب اینترنت اشیا که توسط فناوری های نوظهور به حرکت در می آید، به‌طور غیرقابل بحثی قرار است ساختار جامعه ما را در دهه های آینده شکل دهد. نقش ما این است که این حرکت را آینده نگری و اطمینان حاصل کنیم که اینترنت اشیا ما را به سمت آینده ای که آرزوی آن را داریم می برد، آینده ای که با اتصال تقویت می شود اما مبتنی بر ارزش های انسانی است.
حرکت غیرقابل توقف رشد اینترنت اشیا
در نتیجه IoT نیرویی پویا و دگرگون کننده را نشان می دهد که ساختار جامعه را تغییر می دهد و شتاب بی وقفه آن بر اساس افزایش همه جانبه اتصال به اینترنت، کاهش شدید هزینه های حسگرها و دستگاه ها و شناخت گسترده مزایا در تمام جنبه های صنعت و زندگی روزمره است. از ماشین آلات هوشمند تا لوازم خانگی، اینترنت اشیا به سرعت در حال تبدیل شدن به ضربان قلب دیجیتال دنیای مدرن است. پیامدهای گسترش اینترنت اشیا، عمیق است و ما شاهد تغییر قابل توجهی در تصمیم گیری مبتنی بر داده، کارایی عملیاتی و ایجاد مدل های تجاری جدید هستیم که مرزهای تصمیم گیری سنتی را به چالش می کشد. کارآیی های حاصل نه تنها باعث بهبود نتایج می شود، بلکه به پایداری منابع و محیط‌زیست نیز کمک می کند. مفهوم اینترنت اشیا به عنوان سنگ بنای نوآوری آینده می باشد و آن چه که به عنوان اتصال روزمره آغاز شده، یک واقعیت آشکار است هرچند که تاریخچه طولانی ندارد.
