در گسترش بی وقفه اینترنت که هر لحظه سریع تر و ایمن تر می شود، فناوری های جدید دائماً در حال توسعه و گسترش هستند. پروتکل Quick UDP Connections Internet (QUIC) یکی از این چراغ های پیشرفت است که هم سرعت و هم امنیت را نوید می دهد با این حال مانند هر نوآوری، از سواستفاده مصون نیست و حمله اضطراری QUIC Flood یادآور این است که طوفان تهدیدات سایبری همیشه ما را تهدید می کند و چشم انداز دیجیتال ما را به چالش می کشد. این یک پروتکل شبکه لایه انتقال است که برای بهبود ترکیب ثابت TCP+TLS طراحی شده است که زیربنای بسیاری از فرآیندهای انتقال داده در اینترنت است. با یکپارچه سازی زمان های راه اندازی و معرفی اصلاح خطای بهبود یافته، به دنبال آغاز دوره جدیدی از مرور وب است که مشخصه آن برقراری ارتباط سریع و عملکرد بی سابقه است، به ویژه برای برنامه های حساس به تأخیر مانند پخش ویدیو و بازیهای آنلاین. در یک حمله QUIC Flood، که یک شکل از حملات Dos است، زمانی اتفاق می افتد که تعداد بسیار زیادی درخواست به سمت سرور ارسال شود و سرور که نمی تواند به همه درخواست ها پاسخ دهد، از دسترس خارج می شود.
به طور کلی پروتکل QUIC برای دور زدن جاده های شلوغ پروتکل های قدیمی تر اینترنت، مهندسی شده است و از میانبری برای بهبود کارایی استفاده می کند. با این حال، این حملات سرورها را با اطلاعاتی بیشتر از آنچه می توانند پردازش کنند، پر می کند و این امر باعث می شود که سرویس ها دچار تاخیر و ناتوانی در ارائه پاسخ شوند. در تلاش برای تمایز بین ترافیک واقعی و سیل یک حمله سایبری مخرب، نتیجه ای جز ممانعت از عملکرد شبکه نخواهد داشت.
جلوگیری و دفع حملات QUIC
مانند هر پروتکل دیگری، اطمینان از اعمال آخرین راهکارهای امنیتی و به روز رسانی بسیار مهم است. آسیب پذیری های جدید هر روز کشف می گردند و به روز نگه داشتن پیاده سازی ها، اولین خط دفاعی است. connection rate limit روش دیگری است که باید در نظر گرفت. برای کنترل تعداد درخواست های یک کاربر در یک بازه زمانی مشخص، محدودیت نرخ ورود را در سرورهای خود اعمال کنید. این آسیب هایی را که مهاجم می تواند وارد کند، بدون تأثیرگذاری بیش از حد بر روی کاربران عادی سایت و سرور، محدود می کند.
از سیستم های تشخیص ناهنجاری استفاده کنید که از خط مشخص و اکتشافی برای تشخیص زمانی که الگوهای ترافیکی از هنجار منحرف می شوند استفاده می کنند و هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی می تواند در پیش بینی و تشخیص الگوها کمک کند. استفاده از روش های Geofencing و Blacklisting اگر می توان حمله را در مناطق خاصی ردیابی کرد بسیار مفید است، geofencing را برای مسدود کردن ترافیک از آن مناطق در نظر بگیرید. قرار دادن IP های مخرب در لیست سیاه می تواند یک اقدام کوتاه مدت موثر باشد.
با کمک زیرساخت مقیاس پذیر از خدمات ابری استفاده کنید که می توانند به طور خودکار در پاسخ به افزایش ترافیک مقیاس شوند. این مقیاس پذیری می تواند به جذب حجم یک سیل QUIC کمک کند و اجازه می دهد تا ترافیک واقعی در حین کاهش حمله پردازش شود. نظارت و هشدار در لحظه، یکی از روش های موثر است و برای مشخص کردن این حملات، به طور مداوم ترافیک شبکه را زیر نظر داشته باشید و هشدارهایی را برای افزایش غیرمعمول فعالیت تنظیم کنید که می تواند نشان دهنده حمله باشد. برای پاسخگویی سریع به حملات احتمالی، یک طرح واکنش به حادثه داشته باشید که خیلی به کمکتان خواهد آمد.
چرا باید از سایت در مقابل حملات دفاع کنیم؟
اولین گزینه، حفظ امنیت سایت و کاربران است. اگر وبسایت یا نرم افزار دارای نقض های امنیتی باشند، مهاجمان می توانند از آنها سوء استفاده کنند. به روزرسانی های منظم اغلب شامل وصله هایی برای این آسیب پذیری ها می شوند که خطر حملات سایبری مانند نقض داده ها، توزیع بدافزار و اختلال در سرویس را کاهش می دهد. اعتماد و تجربه کاربر بسیار مهم است و کاربران انتظار دارند یک مرور امن و روان داشته باشند. اگر سایت شما به خطر بیفتد یا قدیمی باشد، می تواند منجر به مشکلات عملکردی مانند عملکردهای اشتباه یا حتی سرقت داده های حساس مانند اطلاعات کارت اعتباری یا اطلاعات شخصی کاربران شود. این نه تنها تجربه کاربر را خدشه دار می کند بلکه اعتماد را نیز از بین می برد که بازسازی آن می تواند چالش برانگیز باشد.
امنیت به روز برای محافظت از یکپارچگی داده های سایت شما ضروری است. داده های در معرض خطر می توانند منجر به از دست دادن اطلاعات مهم تجاری و افشای داده های کاربر شوند که در نتیجه منجر به عواقب قانونی و از دست دادن اعتماد مشتری میشود. موتورهای جستجو مانند گوگل، ایمنی و تجربه کاربری وب سایت ها را در الگوریتم های رتبه بندی خود در اولویت قرار می دهند. یک سایت امن و به روز احتمالاً در نتایج جستجو رتبه بالاتری دارد و ترافیک ارگانیک بیشتری را به سمت کسب و کار شما هدایت می کند.
تداوم کسب و کار که حمله به یک سایت قدیمی و بدون رعایت پروتکل های امنیتی می تواند منجر به خرابی شود که مستقیماً بر درآمد تأثیر می گذارد. به عنوان مثال در فروشگاه های اینترنتی، خرابی منجر به از دست رفتن فروش می شود و برای خدمات آنلاین، می تواند منجر به حرکت مشتریان ناراضی به سمت رقبا شود. مدیریت شهرت و برندیگ، یکی دیگر از عوامل مهم و اثر گذار است و در صورت بروز نقض امنیتی، تبلیغات منفی ناشی از آن می تواند اثرات بلند مدتی بر شهرت یک برند داشته باشد. مشتریان ممکن است برند را غیرقابل اعتماد و ناامن بدانند که منجر به از دست دادن تجارت و مشتریان می شود.
چه کسانی حملات QUIC Flood را انجام می دهند؟
افراد یا گروه هایی که به دنبال اخاذی از طریق باج گیری یا سرقت داده های حساس هستند، ممکن است از حملات QUIC Flood برای منحرف کردن حواس سازمان ها یا به عنوان نوعی حمله مستقیم استفاده کنند. همکاران ناراضی که گاهی اوقات، حمله ممکن است از جانب شخصی در سازمان یا شخصی که اخیراً آن را ترک کرده است، انجام شود. آن ها ممکن است از نقاط ضعف شبکه اطلاع داشته باشند و ممکن است حمله ای را از روی کینه یا منافع مالی انجام دهند.
رقبای تجاری که پایبند به اخلاق نبوده ممکن است از حملات سایبری برای مختل کردن خدمات و لکه دار کردن اعتبار یک شرکت استفاده کنند و در نتیجه به طور غیرمستقیم از مشکلات رقیب خود سود ببرند. مهاجمان فرصت طلب همیشه اینترنت را برای اهداف آسیب پذیر اسکن می کنند. آن ها ممکن است به طور خاص یک حمله QUIC Flood را برنامه ریزی نکنند، اما از هر فرصتی برای سوء استفاده از نقاط ضعف به دلایل مختلف، از جمله سود مالی یا گسترش بات نت خود، استفاده خواهند کرد.
وجه اشتراک تمامی این افراد، انگیزه بهره برداری از آسیب پذیری ها است. برای دستیابی به اهداف خود، مهاجمان اغلب از ماهیت نامنظم UDP و پذیرش نامحسوس اتصالات جدید توسط QUIC استفاده می کنند. این بدان معنی است که هر نهادی که برای استفاده از چنین آسیبپذیریهایی به اندازه کافی انگیزه یا مجهز باشد، میتواند یک حمله QUIC Flood را انجام دهد، که ردیابی هویت واقعی آنها اغلب به دلیل ماهیت ناشناس اینترنت دشوار است.
سوالات متداول
حمله QUIC Flood نوعی حمله انکار سرویس (DoS) است که از پروتکل UDP سوء استفاده می کند.
این یک پروتکل شبکه لایه انتقال است که برای بهبود ترکیب ثابت TCP+TLS طراحی شده است که زیربنای بسیاری از فرآیندهای انتقال داده در اینترنت است.